سرکه یک مایع اسیدی است که از تخمیر اتانول (اتانول) به دست می آید و حاوی اسید استیک (اسید گلیکولیک) است.غلظت اسید استیک در سرکه مورد استفاده در آشپزخانه بین 4 تا 8 درصد و سرکه ای که برای تهیه کیمچی استفاده می شود به 18 درصد می رسد.

سرکه سیاه چینی

سرکه طبیعی همچنین حاوی مقدار کمی اسید تارتاریک، اسید سیتریک و سایر اسیدهای گیاهی است. سرکه از زمان های قدیم مورد استفاده قرار می گرفته است و یکی از مواد مهم پخت و پز در اروپا و آسیا است.

 

سرکه سیاه شرق آسیا

 سرکه سیاه چینی یک سرکه قدیمی است که از برنج، گندم، ارزن و ذرت بلال یا مخلوطی به رنگ سیاه و طعم مالت تهیه می شود. شکر، ادویه جات و رنگ کاراملی را می توان به این سرکه اضافه کرد. رایج ترین نوع این سرکه، سین کیانگ، نام شهری (در چین) است که در هنگ کنگ نیز تولید می شود.

سرکه رنگ روشن مشابهی که از برنج ژاپنی تهیه می شود کوروزو نام دارد. این سرکه که از سال 2004 وارد بازار شده است، توسط سازندگان آن روانه بازار شد و ادعا می کند که یک نوشیدنی سالم با سطوح بالایی از اسیدهای آمینه است.

سرکه برنج

سرکه برنج در آشپزی آسیای شرقی و جنوب شرقی رایج است.این سرکه در رنگ های سفید، زرد کم رنگ، قرمز یا سیاه موجود است. سرکه قرمز به طور سنتی رنگ می شود، در حالی که سرکه سیاه، که در چین رایج است، از برنج چسبناک تهیه می شود.

سرکه برنج سیاه به طور گسترده در شرق آسیا استفاده می شود. برنج سفید اسید استیک ضعیفی دارد و تقریبا بی مزه است. مقداری سرکه برنج تقریباً شیرین است و گاهی اوقات با افزودن ادویه های مختلف طعم دیگری به آن می دهند.

سرکه مالت از جو تهیه می شود. در این روش نشاسته به مالتوز و سپس به غلیظ و در نهایت به سرکه تبدیل می شود. رنگ این سرکه قهوه ای روشن است.

اساساً، سرکه استخراج شده از میوه های مختلف مانند سیب، آلو، تمشک، توت و گوجه فرنگی بدون افزودنی است و طعمی معتبر دارد.

سرکه نیشکر

از عصاره گیاه نیشکر به دست می آید. این سرکه که معمولاً در فیلیپین (به ویژه فیلیپین شمالی)، فرانسه و ایالات متحده یافت می شود، به رنگ زرد تیره یا قهوه ای طلایی است و طعم مطبوعی دارد. این سرکه شبیه سرکه برنج است، اما ترش است زیرا قندی در آن وجود ندارد.

این سرکه بیشتر با نام و برچسب Sukang maasim به معنی سرکه ترش به فروش می رسد.

سرکه کشمش

این سرکه از کشمش استخراج می شود و در ترکیه تولید می شود و به آن «خال عناب» می گویند که در زبان عربی به معنای سرکه انگور است. سرکه کشمش عمدتاً در آشپزی خاورمیانه استفاده می شود و رنگ قهوه ای تیره و طعم ملایمی دارد.

سرکه خرما

این سرکه به طور سنتی در خاورمیانه تهیه و مصرف می شود.

سرکه عسل

سرکه ای که با عسل درست می شود به دلیل قیمت بالا کمیاب است. سرکه عسل تجاری یک محصول ایتالیایی و فرانسوی است.

سرکه بازامیک

این یک سرکه سنتی ایتالیایی قدیمی و معطر است که از آب غلیظ انگور سبز تهیه می شود. این سرکه به رنگ قهوه ای تیره و طعمی قوی دارد. این سرکه را گاهی چند سال در بشکه های چوبی که از درختان بلوط، شاه بلوط، گیلاس، توت، سرو، اقاقیا و گنجشک درست می کنند، کهنه می کنند.

بهترین سرکه بالزامیک از ایتالیا می آید. از قرن بیستم، سرکه بالزامیک ارزان‌تری که در سایر نقاط جهان تولید می‌شد، به بازار جهانی عرضه شد.اساساً سرکه بالزامیک واقعی بین 12 تا 25 سال عمر می کند. حتی سرکه بالزامیک صد ساله نیز بسیار گران است.

 

سرکه تقطیر شده

سرکه مقطر است و بنابراین بی رنگ است. این نوع سرکه دارای غلظت اسید استیک 5 تا 8 درصد است. این سرکه که به سرکه سفید نیز معروف است در آزمایشگاه ها، موارد پزشکی، تهیه ترشی و پخت و پز استفاده می شود.

اصطلاح سرکه مقطر گاهی اوقات برای سرکه هایی با اسید استیک بین 5 تا 20 درصد استفاده می شود. این نوع سرکه از محصولات شیمیایی نیشکر یا اسید استیک تهیه می شود.

سرکه ی نارگیل

سرکه نارگیل از تخمیر آب نارگیل به دست می آید و در آسیای جنوب شرقی به ویژه فیلیپین که مهم ترین تولید کننده آن است به طور گسترده استفاده می شود. در آشپزی هندی رایج است، این سرکه سفید کدر با طعم تند، اسیدی و کمی نیشکر است.

 

کیوی

یکی از محصولات جانبی تجاری کیوی، سرکه آن است. اساساً، آنها کیوی های اضافی یا محصولاتی را که می ترسند گم شوند یا بیش از حد رسیده باشند، به سرکه تبدیل می کنند. این یکی از بزرگترین تولیدکنندگان سرکه کیوی در نیوزلند است.چین از سال 1990 سرکه کیوی را برای مصرف داخلی تولید می کند.

سرکه بازامیک

رایج ترین سرکه های بالزامیک با طعم های مختلف از تمشک، کرن بری و انواع انجیر به دست می آید. برای طعم و بوی این سرکه ازپرتقال قرمز و هلو نیز استفاده می شود.

گیاهانی مانند آویشن و مرزنجوش برای طعم دادن به سرکه ها به ویژه در خاورمیانه استفاده می شود. برای تهیه این نوع سرکه ها می توانید گیاهان معطر خشک یا تازه را به سرکه اضافه کنید و بگذارید کمی بماند تا عطر گیاهان روی سرکه را بپوشاند.

پتانسیل کاهش کلسترول و تری گلیسیرید خون

در سال 2006، اثرات کاهش دهنده کلسترول و تری گلیسیرید سرکه در موش های آزمایشگاهی مشاهده شد. مشابه این آزمایش در انسان، کاهش مرگ و میر ناشی از برخی بیماری های قلبی پس از مصرف سرکه در داوطلبان مشاهده شد. در موارد انسانی ذکر شده ممکن است سرکه اثر داشته باشد.

 

کنترل قند خون در بیماران دیابتی

قبل از تولید داروهای کاهنده قند خون، افراد مبتلا به دیابت از سرکه برای کاهش قند خون استفاده می کردند. مصرف حدود 20 میلی لیتر یا دو قاشق غذاخوری سرکه همراه با وعده های غذایی یا در رژیم غذایی روزانه می تواند قند خون را هم در افراد دیابتی و هم در افراد سالم کاهش دهد.

در برخی افراد، سرکه می تواند قند خون را تا 30 درصد کاهش دهد.

کنترل رژیم غذایی

مجموعه ای از آزمایشات نشان داده است که مصرف سرکه همراه با غذا باعث احساس سیری بیشتر می شود که باعث کاهش مصرف غذا می شود.

آلوده کردن

سرکه از زمان بقراط که بین 377 تا 460 قبل از میلاد زندگی می کرد به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده می شد. این دانشمند سرکه را برای تسکین سرفه های مداوم توصیه می کند. اعتقاد بر این است که سرکه دارای خواص ضد عفونی کننده است.

در حالی که سرکه می تواند به عنوان یک عامل ضد باکتری برای تمیز کردن سطوح پخت و پز و شستشوی مناطق در آشپزخانه استفاده شود، تحقیقات نشان می دهد که استفاده خوراکی و موضعی آن عفونت، قارچ و شپش را از بین نمی برد.

 

تمیز

سرکه سفید عمدتا به عنوان یک ماده تمیز کننده برای لوازم خانگی استفاده می شود. این به دلیل خواص اسیدی آن است که می تواند مواد معدنی (مواد) را در ظروف شیشه ای، کتری، قوری، قهوه ساز و سطوح صاف و صیقلی حل کند. اصولاً سرکه باید با آب رقیق شود تا به دیواره این وسایل آسیبی وارد نشود.

سرکه یکی از بهترین حلال ها برای حذف اپوکسی حتی نوع سخت شده آن است.روزنامه مچاله شده آغشته به سرکه هنوز هم یک روش سنتی بریتانیایی برای تمیز کردن سطوح شیشه و آینه است، به خصوص زمانی که آنها چرب هستند. از سرکه می توان برای تمیز کردن و جلا دادن اجسام برنزی استفاده کرد.

اخیراً سرکه به عنوان یک محلول سبز برای نظافت اکثر لوازم خانگی به بازار معرفی شده است. به عنوان مثال، برای تمیز کردن ادرار حیوانات آموزش دیده یا به عنوان علف کش استفاده می شود.

برای چندین هزار سال، بشر با سرکه به عنوان یک نگهدارنده و چاشنی غذا، ضد عفونی کننده و داروی قابل اعتماد آشنا بوده است. در روم و یونان باستان، در بابل، در داروسازی و آب تصفیه شده از سرکه برای چاشنی غذاها استفاده می شد. برای هزاران سال، انسان پزشکی جهانی تر را کشف نکرده است.

سرکه محصولی است که در ترکیب شیمیایی خود حاوی مقدار زیادی اسید استیک است. سرکه سنتی در نتیجه سنتز میکروبیولوژیکی به دست می آید که در مواد خام حاوی الکل وجود دارد.

سرکه طبیعی برای انسان مفید است. این سرکه از میوه ها، عسل، گیاهان و غلات تهیه می شود. نتیجه یک عصاره الکلی طبیعی با قدرت 4-6 با رایحه ترش و مطبوع از مواد اولیه طبیعی است. به لطف این اجزا، سرکه دارای مقدار کافی مواد مغذی، ویتامین ها و مواد معدنی است.

اهمیت تحقیق امروزه انواع مختلفی از سرکه در قفسه های فروشگاه ها وجود دارد. در خانه همیشه 3-4 ظرف سرکه در یخچال داریم. و من تعجب کردم که چه نوع سرکه ای واقعی و مفید است، سرکه چگونه ساخته می شود. و آیا امکان تعیین سرکه اصلی در فروشگاه بدون آزمایشات شیمیایی وجود دارد.

هدف کار ما:بررسی ترکیبات شیمیایی سرکه.شناسایی تاثیر آن بر سلامت انسانترویج سبک زندگی سالم.وظایف حرفه ای:ترکیب شیمیایی سرکه را تجزیه و تحلیل کنید.مشکل استفاده از سرکه در زندگی روزمره و تاثیر آن بر سلامت انسان را ببینید.

یک سبک زندگی سالم را ترویج کنید.هدف از مطالعه: سرکه، اسید استیک.
روش های پژوهش:
چشم انداز
روش تحلیلی
روش آماری
روش نمونه گیری مستمر
روش نسبتاً مقایسه ای.
آزمایش کردن
مراحل تحقیق:
مطالعه ادبیات؛.
برنامه ریزی آزمایشی برای بررسی خواص شیمیایی انواع سرکه، به دست آوردن سرکه سیب و بررسی خواص آن.
دارم تحقیق میکنم
تجزیه و تحلیل داده های دریافتی.
شرح مطالعات انجام شده
در اطلاع رسانی به کودکان و بزرگسالان از روش های تهیه سرکه طبیعی، انواع سرکه و ترکیبات شیمیایی، در مورد روش های تشخیص اصالت سرکه، فایده عملی میکند.

بازگشت به هزاره اول قبل از میلاد دقت کرده اید که اگر ظرف شراب انگور باز بماند، بعد از 2-3 هفته شراب ترش می شود و به سرکه تبدیل می شود.جالب اینجاست که در دنیای امروز ما هنوز از این محصول ساده استفاده می کنیم که مردم به طور تصادفی آن را کشف کردند.

فرانسوی ها نام کوتاه اما واضح "vinaigre" - "شراب ترش" را به آن می دهند. بعداً آنها شروع به تهیه سرکه از سبزیجات، میوه ها، غلات، عسل، ملاس کردند، اما اصل تولید بدون تغییر باقی ماند: ابتدا محصولات گیاهی تحت تخمیر الکلی و سپس تخمیر با اسید استیک قرار گرفتند (به "علم و زندگی" مراجعه کنید. 

قدیمی ها به سرعت کاربردهای زیادی برای سرکه پیدا کردند. تقریباً 5000 سال قبل از میلاد بابلی ها شروع کردند به دم کردن سرکه با گیاهان و ادویه جات ترشی جات و استفاده از آن به عنوان نگهدارنده و چاشنی.

 

لژیونرهای رومی که وارد مصر شدند یاد گرفتند که آب را با افزودن کمی سرکه به آن ضد عفونی کنند و در عین حال نوشیدنی می نوشیدند که تشنگی را به خوبی رفع می کرد. این افسانه هنوز در مورد چگونگی حل کردن مروارید توسط کلئوپاترا ملکه مصر در شراب یا سرکه و نوشیدن این اکسیر عجیب برای حفظ جوانی شناخته شده است.

بعید است که این افسانه با واقعیت مطابقت داشته باشد، زیرا شما نمی توانید مروارید را در شراب حل کنید، اما می توانید - در سرکه قوی.کارهای عجیب و غریب از خصوصیات کلئوپاترا بود و کاملاً محتمل است که فاتحان رومی را با نشان دادن ثروت و قدرت خود با دور انداختن مرواریدهای بزرگ غافلگیر و خوشحال کرده باشد.

اما تصور اینکه ملکه مصر یک یا دو لیوان محلول مروارید را در سرکه قوی نوشیده و موفق شده پوشش مری و معده را بسوزاند دشوار است، به احتمال زیاد این داستان زیبایی است.

ساکنان یونان باستان و روم باستان می دانستند چگونه میوه ها، سبزیجات و گوشت را با کمک سرکه حفظ کنند. بقراط که نوشته هایش مروری جامع بر دانش پزشکی در قرن پنجم قبل از میلاد است، سرکه را به عنوان دارویی معرفی کرد که می تواند به مردم در مبارزه با بیماری های عفونی کمک کند.

کتاب مقدس همچنین به اثر سرکه اشاره می کند که تشنگی را رفع می کند و زخم ها را ضد عفونی می کند.تاریخ و زمان آشنایی مردم روسیه با سرکه داستانی خاموش است، اما اولین تأیید مکتوب که برای آنها کاملاً شناخته شده بود، در بنای قرن شانزدهم ادبیات میانه معروف به Domostroy است که می گوید: باید تهیه شود.

از همه بهتر، او آن را گرم و تمیز نگه می دارد. چهار هفته یا بیشتر روی اجاق تخمیر کرده و شربت عسل را با یک قبض سرکه و مقداری نخود در آن میریزند و یک پیمانه گندم اضافه می‌کنند و چوب و پوست بلوط و گاهی اتو می‌کنند.